Η μυκητίαση των ποδιών είναι μία από τις πιο συχνές ασθένειες που προκαλούνται από παρασιτικούς μύκητες. Υπάρχουν διάφοροι τύποι αυτής της παθολογίας στην ιατρική πρακτική. Είναι σημαντικό να εντοπίσετε τον μύκητα στο πόδι στην αρχή της ανάπτυξής του. Τότε θα είναι πιο γρήγορο και πιο εύκολο να το ξεφορτωθείτε. Σε αυτή την περίπτωση, δεν χρειάζεστε ειδική θεραπεία και το πιο σημαντικό, χειρουργική επέμβαση. Με αδύναμες εκδηλώσεις μυκητιακής δραστηριότητας, αρκεί η χρήση αντιμυκητιασικών αλοιφών ή λουτρών σύμφωνα με λαϊκές συνταγές.
Μανιτάρι και οι ποικιλίες του
Παρά την επικράτηση του ποδιού του αθλητή, δεν γνωρίζουν όλοι όσοι έχουν μολυνθεί πώς μοιάζει το πόδι ενός αθλητή.
Οι παρακάτω είναι οι κύριοι τύποι μυκητιάσεων:
- Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα ή φολιδωτό.
- Ertντριγκος. Χαρακτηρίζεται από τον τύπο του intertrigo του δέρματος.
- Υπερτροφική, ατροφική και νορμοτροφική ονυχομυκητίαση. Η δυσκολία στη θεραπεία αυτών των ασθενειών είναι ότι όλες οι ποικιλίες μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους.
- Dyshidrotic. Χαρακτηρίζεται από παραβίαση του έργου των ιδρωτοποιών αδένων.
Σε διαφορετικά στάδια ανάπτυξης, αυτή η παθολογία φαίνεται διαφορετική. Η μυκητίαση των ποδιών είναι η κοινή ονομασία για δύο ασθένειες: επιδερμοφύτωση και ρουβρομύκωση, η διαδικασία των οποίων συμβαίνει με τον ίδιο τρόπο.
Φολιδωτές μυκητιάσεις
Στο αρχικό στάδιο, ο μύκητας εκδηλώνεται με την ήττα του ενός ποδιού και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα η ασθένεια περνά στο άλλο.
Το δέρμα γίνεται κόκκινο και μετά ξεφλουδίζει. Η περιοχή της ερυθρότητας είναι διαφορετική σε όλους τους ασθενείς και εξαρτάται από το στάδιο της ανάπτυξης. Πολλοί άνθρωποι δεν ενοχλούνται καν από τον κνησμό στην πληγείσα περιοχή, το δέρμα δεν μπορεί να ξεκολλήσει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν απευθύνονται σε δερματολόγο μέχρι τα πόδια να επηρεαστούν από το τελευταίο στάδιο της νόσου.
Δυσδρωτική μυκητιακή λοίμωξη
Όποιος υποψιάζεται την εμφάνιση αυτής της ασθένειας θα πρέπει να γνωρίζει πώς μοιάζει το πόδι του αθλητή οποιουδήποτε σχήματος. Αυτή η παθολογία χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση μικροσκοπικών κυστιδίων στην αψίδα του ποδιού. Πολύ λίγος χρόνος περνάει και ενώνονται και μετατρέπονται σε μεγάλες φυσαλίδες, το κέλυφος των οποίων σύντομα σπάει και η επιφανειακή βλάβη του δέρματος γίνεται οπτικά αισθητή.
Η παθολογία μπορεί να εξαπλωθεί σε όλο το πόδι, με εμφανισμένες περιοχές εξανθήματος της πάνας. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής αρχίζει να φαγούρα, εμφανίζονται οδυνηρές αισθήσεις. Αφού όλα έχουν επουλωθεί, ξεκινά το ξεφλούδισμα.
Η πιο δυσάρεστη ασθένεια είναι ο σχηματισμός βακτηριακού μύκητα. Ένα θολό υγρό και πύον ρέουν έξω από τις φυσαλίδες που σπάνε. Σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης της παθολογίας, υπάρχει μια μικρή αύξηση της θερμοκρασίας και βασανιστικός πόνος. Το δέρμα των ποδιών είναι πρησμένο.
Η διαδικασία της δισχιδρωτικής μορφής μυκώσεως μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες. Οι φάσεις βελτίωσης της κατάστασης των ποδιών εναλλάσσονται με υποτροπές.
Ενδογενούς μύκητας
Αυτός ο τύπος μύκητα στο δέρμα των ποδιών είναι ο πιο συνηθισμένος. Εμφανίζεται ανεξάρτητα ή σε συνδυασμό με παθολογία πλακωδών κυττάρων. Η ασθένεια εκδηλώνεται με ρωγμές στο δέρμα που έχουν ένα λευκό περίγραμμα γύρω τους και στη συνέχεια το δέρμα αρχίζει να ξεφλουδίζει. Ο χώρος ανάμεσα στα δάχτυλά σας θα βραχεί. Ο ασθενής αισθάνεται φαγούρα και καύση. Εμφανίζονται επιφανειακά ελαττώματα του δέρματος, συνοδευόμενα από έντονο πόνο.
Οι προστατευτικές λειτουργίες του δέρματος μειώνονται και χαλαρώνουν. Αυτό θα ενθαρρύνει τη λοίμωξη από στρεπτόκοκκο να διεισδύσει στο δέρμα. Εμφανίζεται πυώδης φλεγμονή, η οποία χαρακτηρίζεται από ερυθρότητα, κνησμό, πρήξιμο και έντονο πόνο.
Ο διακλαδικός μύκητας χαρακτηρίζεται συχνότερα από μια μακρά, χρόνια πορεία της νόσου. Ο πόνος συνήθως υποχωρεί το χειμώνα και επιδεινώνεται ξανά το καλοκαίρι.
Ονυχομυκητίαση, ή μύκητας των νυχιών
Όταν εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια της νόσου, το καθήκον του ασθενούς είναι να επικοινωνήσει έγκαιρα με έναν δερματολόγο και να καθορίσει πώς να αφαιρέσει τον μύκητα στα πόδια.
Η ονυχομυκητίαση των νυχιών είναι μια πιο επικίνδυνη ασθένεια από μια μυκητιασική λοίμωξη των ποδιών γιατί χρειάζεται πολύς χρόνος για να επουλωθεί.
Τύποι μυκητιασικών λοιμώξεων που επηρεάζουν την πλάκα των νυχιών:
- Ατροφική ονυχομυκητίαση. Πρώτα το καρφί αραιώνει και μετά καταρρέει.
- Υπερτροφική ονυχομυκητίαση. Το πάχος του νυχιού αυξάνεται και αποκτά κίτρινο χρώμα. Η ανάπτυξη του μήκους σταματά. Η πλάκα των νυχιών αρχίζει να θρυμματίζεται και να ξεφλουδίζει.
- Ονυχομυκητίαση μούχλας. Αυτή η παθολογία δεν αναπτύσσεται από μόνη της. Συνήθως εξελίσσεται στο πλαίσιο άλλων ασθενειών. Σε αυτή την περίπτωση, η πλάκα νυχιών μπορεί να βαφτεί σε οποιοδήποτε χρώμα, από μαύρο έως πράσινο. Το περιγλωσσικό ρολό είναι συχνά φλεγμονώδες.
Στην παραμελημένη μορφή της, η ασθένεια επηρεάζει ολόκληρο το σώμα και εισβάλλει ακόμη και στα εσωτερικά όργανα. Οι παθολογικές αλλαγές συχνά αρχίζουν να αναπτύσσονται στην άκρη της πλάκας των νυχιών. Λωρίδες, κηλίδες και άλλα "μοτίβα" εμφανίζονται πρώτα.
Μέθοδοι θεραπείας
Όχι κάθε ασθενής ξέρει πώς να αφαιρέσει τον μύκητα από τα πόδια του, αλλά οι δερματολόγοι το γνωρίζουν. Η θεραπεία είναι κυρίως να εμποδίσει την ανάπτυξη μυκητιασικής λοίμωξης. Για να αποφευχθεί η εκ νέου μόλυνση των ποδιών με μύκητα, χρησιμοποιείται πολύπλοκη θεραπεία:
- Μαθήματα εξωτερικής θεραπείας. Στη θεραπεία, χρησιμοποιούνται αντιμυκητιασικές αλοιφές, κρέμες και σπρέι.
- Η πορεία της θεραπείας με τη χρήση αντιμυκητιασικών φαρμάκων.
- Χρήση αντιισταμινικών. Λαμβάνονται σε περίπτωση σοβαρού κνησμού και υπερευαισθησίας σε ερεθιστικά που προκαλούν αλλεργίες.
- Η πορεία της θεραπείας με την πρόσληψη βιταμινών και μετάλλων.
- Αντιβακτηριακά φάρμακα. Χρησιμοποιούνται σε περίπτωση βακτηριακής μόλυνσης του σώματος.
Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο γιατρό, ένα άτομο θα μάθει πώς να θεραπεύει τον μύκητα των νυχιών, τις φτέρνες και το διάστημα μεταξύ των δακτύλων. Με μια προηγμένη μορφή της νόσου, ο γιατρός συνήθως συνταγογραφεί πολύπλοκη θεραπεία με λήψη δισκίων και αλοιφών. Τα συστηματικά φάρμακα συνταγογραφούνται σε ασθενείς που έχουν ήδη ξεκινήσει μια σοβαρή πορεία της διαδικασίας.
Για τη θεραπεία μιας μυκητιασικής λοίμωξης στα πόδια στο σπίτι, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες λαϊκές συνταγές:
- Ξύδι. Το ξύδι κρασιού χρησιμοποιείται σε λουτρά λόγω των αντισηπτικών ιδιοτήτων του.
- Αλάτι και σόδα. Διαλύονται σε νερό σε ίσες ποσότητες και σχηματίζουν λουτρά που θα βοηθήσουν στην απομάκρυνση του μύκητα στα πόδια.
- Φλοιός βελανιδιάς, ταξιανθίες κατιφές, βατόμουρα. Πλύνετε τις πληγείσες περιοχές των ποδιών με αφέψημα από αυτά τα φαρμακευτικά βότανα.
Η πιο αποτελεσματική είναι η σύνθετη θεραπεία του μύκητα με αλοιφές και φάρμακα διαφόρων φαρμακολογικών επιδράσεων. Η θεραπεία δεν είναι ποτέ απαραίτητη αν ακούσετε τις συστάσεις των γιατρών και λάβετε προληπτικά μέτρα σε τακτική βάση.
Αντιμυκητιασικά φάρμακα
Ο μύκητας των ποδιών και ο μεσογονιδιακός χώρος απομακρύνεται με αποτελεσματικά μυκητοκτόνα.
Δεδομένου ότι ο μύκητας μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε μορφή, είναι απαραίτητο για έναν ειδικό να επιλέξει ένα αποτελεσματικό μέσο για την καταπολέμηση αυτής της λοίμωξης. Ορισμένα φάρμακα είναι τοξικά και μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες. λαμβάνονται υπό την αυστηρή επίβλεψη γιατρού. Ένα γρήγορο θετικό αποτέλεσμα της θεραπείας εξαρτάται από τη σωστή διάγνωση όχι μόνο της νόσου, αλλά και του σταδίου της ανάπτυξής της.