Τύποι ποδιών αθλητή: φωτογραφίες και ονόματα, χαρακτηριστικά θεραπείας κάθε τύπου

Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τους κύριους τύπους ποδιών αθλητή.

Όλες οι μυκητιασικές λοιμώξεις αναφέρονται συλλογικά ως μύκητες. Οι ειδικοί τα χωρίζουν σε δύο κύριες κατηγορίες - την ονυχομυκητίαση και τη δερματομυκητίαση. Στην πρώτη περίπτωση, μικροοργανισμοί διεισδύουν κάτω από το νύχι, στη δεύτερη το δέρμα επηρεάζεται. Επιπλέον, απολύτως όλοι οι τύποι ποδιών αθλητή ταξινομούνται λαμβάνοντας υπόψη το παθογόνο και τα κύρια συμπτώματα.

Κύριοι τύποι

Πρώτα απ 'όλα, ο τύπος του μύκητα που επηρεάζει τα πόδια εξαρτάται από τον αιτιολογικό παράγοντα της νόσου. Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί χωρίζονται σε διάφορες ομάδες: δερματόφυτα, ζύμες και μούχλες. Είναι σε θέση να προκαλέσουν κοινές αλλοιώσεις όπως:

• Ονυχομυκητίαση;
• Καντιντίαση;
• Επιδερμοφύτωση;
• Ρουβροφυτία.

Το τελευταίο είναι το γενικό όνομα για μια ομάδα παθολογιών που επηρεάζουν τα πόδια. Όλες οι ασθένειες χωρίζονται επίσης σε ομάδες ανάλογα με τις κλινικές εκδηλώσεις: μεμβράνη, μοκασίνη, φυσαλιδώδη.

Παρακάτω θα δούμε τους τύπους ποδιών αθλητών, φωτογραφίες και θεραπεία με εναλλακτικές μεθόδους.

Ρουφοφυτική νόσος

Το δεύτερο όνομα αυτής της νόσου είναι ρουβρομύκωση. Χαρακτηρίζεται από υπερπληθυσμό αιμοφόρων αγγείων, ξηρότητα και έντονο ξεφλούδισμα. Η παθολογία αναπτύσσεται πολύ αργά και σχεδόν ανεπαίσθητα για ένα άτομο που είναι άρρωστο με λοίμωξη.

Το πόδι του αθλητή με τη μορφή φυσαλίδων είναι πολύ άβολο.

Τα πρώτα σημάδια είναι φαγούρα και ξεφλούδισμα, τα οποία είναι ήδη αισθητά σε μεταγενέστερα στάδια της νόσου. Σε αυτό το στάδιο συμβαίνει επίσης βλάβη στα νύχια. Εξωτερικά, η ασθένεια εκδηλώνεται με την εμφάνιση φυσαλίδων, κρούστας, πλάκες, φλύκταινες, εντοπισμένες σε ολόκληρη την επιφάνεια του πέλματος. Όταν εμφανίζεται μεγάλος αριθμός πλακών και φουσκάλων, ένα άτομο αρχίζει να βιώνει οδυνηρές αισθήσεις ενώ περπατά.

Ο καθορισμός του τύπου του ποδιού του αθλητή (στη φωτογραφία) παίζει βασικό ρόλο στη θεραπεία. Πριν από τη συνταγογράφηση θεραπείας για ρουβροφύτωση, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί μικροσκόπηση και να εξεταστεί η κλινική εικόνα. Η εξάλειψη των βλαβών πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας απολεπιστικούς (κερατολυτικούς) παράγοντες. Κυρίως πρόκειται για αλοιφές και κρέμες με βάση το σαλικυλικό οξύ. Η θεραπεία είναι συνήθως πολύπλοκη. Παράλληλα με τα εξωτερικά μέσα, συνταγογραφούνται αντιμυκητιασικά φάρμακα.

Εάν η ασθένεια είναι σοβαρή, τότε θα πρέπει να αρχίσετε να παίρνετε φάρμακα με τη μορφή χαπιών. Οι βλάβες των νυχιών αντιμετωπίζονται με την αφαίρεση τους με πλαστικοποιητές.

Αυτός ο τύπος ποδιού αθλητή (βλέπε φωτογραφία παραπάνω) χαρακτηρίζεται από υψηλό επίπεδο μολυσματικότητας. Αρκεί να αγγίξετε τα πράγματα που χρησιμοποιεί ο φορέας της λοίμωξης. Η πιθανότητα μόλυνσης αυξάνεται πολλές φορές όταν ένα άτομο πάσχει από υπερβολική εφίδρωση, έχει εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα και τα πόδια είναι κατεστραμμένα.

Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι ο μύκητας Tr. Mentagrophytesvar. Είναι σε θέση να διεισδύσει στα κοκκώδη και στρώματα της κεράτινης στιβάδας του δέρματος, να εξαπλωθεί και να προκαλέσει σοβαρές αλλεργικές και άλλες αντιδράσεις:

• Πόνος κατά το περπάτημα, κάψιμο και φαγούρα.
• Παραμόρφωση και κιτρίνισμα των νυχιών.
• την εμφάνιση κρούστας, λέπια, οδυνηρές ρωγμές.
• Διάβρωση του δέρματος (διαβροχή).
• εμφάνιση φλύκταινων, οίδημα.
• Φυσαλιδώδες εξάνθημα με πυκνή κρούστα.

Η διάγνωση αυτού του τύπου ποδιού αθλητή συνίσταται στην εξέταση των εξωτερικών σημείων και της κλινικής εικόνας του. Εάν ο αιτιολογικός παράγοντας της παθολογίας δεν είναι εμφανής, μπορεί να χρειαστεί κλινική εξέταση, για παράδειγμα, εξέταση του γρατζουνίσματος κάτω από μικροσκόπιο.

Η θεραπεία της ρουβροφύτωσης σε οξεία μορφή περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων με βάση το νιτρικό άργυρο 0, 25%, ασβέστιο 10%και μετα-διυδροξυβενζόλιο 1%. Εάν εμφανιστούν αλλεργικές αντιδράσεις, πρέπει να χρησιμοποιηθούν αντιισταμινικά. Η επιλογή του αντιμυκητιασικού φαρμάκου εξαρτάται εξ ολοκλήρου από την κλινική πορεία της νόσου και τα ατομικά χαρακτηριστικά του σώματος του ασθενούς.

Ποιοι άλλοι τύποι ποδιών αθλητή υπάρχουν;

Καντιντίαση των ποδιών

Αυτός ο τύπος μύκητα είναι πολύ λιγότερο συχνός σε ασθενείς από ό, τι η επιδερμοφύτωση ή η ρουβρομύκωση. Η παθολογία εμφανίζεται υπό την επίδραση ενός μύκητα που ανήκει στο γένος Candida. Τέτοιοι μικροοργανισμοί ζουν στο σώμα όλων, αλλά θεωρούνται υπό όρους παθογόνοι. Δηλαδή, σε μικρές ποσότητες δεν αποτελούν απειλή, αλλά η ταχεία αναπαραγωγή τους μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστα συμπτώματα και συνέπειες. Η ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή του μύκητα ξεκινά όταν η ανοσία μειώνεται με υποθερμία, υπερκόπωση ή συχνό στρες. Οι εξωτερικοί παράγοντες είναι:

• Φοράτε άβολα παπούτσια, ειδικά το καλοκαίρι.
• τραυματισμοί στο σπίτι ή στην εργασία ·
• συνεχής διαβροχή του δέρματος των ποδιών (ξεφλούδισμα του δέρματος ως αποτέλεσμα παρατεταμένης έκθεσης στο νερό).

Υπάρχουν δύο τύποι καντιντίασης των ποδιών: υπερκερατωτική και πιο φυσαλιδώδης-φλυκταινώδης. Η πρώτη μορφή καντιντίασης χαρακτηρίζεται από πάχυνση της κεράτινης στοιβάδας. Σε αυτό εμφανίζονται αρκετά φαρδιά αυλάκια ανοιχτού καφέ χρώματος, τα οποία ξεφλουδίζουν συνεχώς. Για σκοπούς διάγνωσης, γίνεται απολέπιση και τα σωματίδια στα οποία βρίσκονται μύκητες candida εξετάζονται περαιτέρω.

Η παχύρρευστη-φλυκταινώδης μορφή καντιντίασης εκδηλώνεται με τη μορφή υπεραιμίας (υπερπληθυσμός αιμοφόρων αγγείων), έντονο πρήξιμο, διαβροχή. Οι περιοχές του προσβεβλημένου δέρματος καλύπτονται από φλύκταινες και μικρά επίπεδα κυστίδια. Αφού εξαντληθούν οι φλεγμονώδεις διεργασίες, αναπτύσσεται το ξεφλούδισμα. Ο διορισμός της θεραπείας είναι δυνατός μόνο μετά τον καθορισμό της ακριβούς διάγνωσης. Η επιλογή φαρμάκων για αυτόν τον τύπο ποδιού αθλητή με φουσκάλες γίνεται σε ατομική βάση. Συχνότερα εμφανίζονται συστηματικά και τοπικά φάρμακα.

Ονυχομυκητίαση

Αυτή η ασθένεια είναι ένας τύπος μύκητα του ποδιού που χαρακτηρίζεται από μυκητιακή μόλυνση του νυχιού. Μπορείτε να μολυνθείτε σε δημόσια ντους, σάουνες, λουτρά, πισίνες. Η πιτυρίδα, η οποία περιέχει έναν παθογόνο μικροοργανισμό, αποσπάται εύκολα από την πλάκα των νυχιών και μπορεί να αφεθεί σε δάπεδα, χαλιά, χαλάκια και άβαφους πάγκους. Η υψηλή υγρασία όχι μόνο τους επιτρέπει να επιβιώσουν, αλλά προάγει επίσης την ενεργό αναπαραγωγή, η οποία αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο μόλυνσης.

Στα αρχικά στάδια, η μόλυνση διεισδύει στην επιδερμίδα των ποδιών και προκαλεί έντονο κνησμό. Για να μειώσει τις δυσάρεστες αισθήσεις, το άτομο αρχίζει να χτενίζει τη μολυσμένη περιοχή, αλλά αυτό επιδεινώνει μόνο την κατάσταση. Οι περιοχές του δέρματος που επηρεάζονται από τον μύκητα καλύπτονται με μικρές γρατζουνιές και ρωγμές, οι μικροοργανισμοί αρχίζουν να εξαπλώνονται, να διεισδύουν κάτω από την πλάκα των νυχιών και στη συνέχεια να αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται με ανεξέλεγκτο τρόπο.

Σοβαρές ασθένειες όπως ο διαβήτης ή ο ιός HIV, οι διαταραχές της κυκλοφορίας και το τραύμα των νυχιών αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο μόλυνσης.

Η ονυχομυκητίαση χωρίζεται σε 3 τύπους:

1. Normotrop. Με αυτόν τον τύπο ονυχομυκητίασης, παρατηρείται αλλαγή στο χρώμα των νυχιών από κανονικό σε κίτρινο-καφέ. Η φυσική λάμψη, το σχήμα και το πάχος των νυχιών παραμένουν αμετάβλητα.
2. Υπερτροφικός. Το χρώμα του νυχιού αλλάζει οριστικά, η λάμψη του εξαφανίζεται, το σχήμα αλλάζει, αναπτύσσεται μια πάχυνση και αρχίζει η μερική καταστροφή.
3. Ονυχολυτικό. Το προσβεβλημένο καρφί παίρνει καφέ χρώμα, λεπταίνει και αρχίζει να σπάει. Αρχίζει ο σταδιακός χωρισμός του από το κρεβάτι. Μπορούν να παρατηρηθούν ανομοιόμορφα στρώματα στο ανοιχτό τμήμα του στρώματος των νυχιών.

Η θεραπεία αυτού του τύπου μύκητα στις παλάμες των χεριών και των ποδιών με τοπική φαρμακευτική αγωγή είναι αναποτελεσματική επειδή τα σπόρια του μύκητα βρίσκονται κάτω από το νύχι. Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία, το νύχι πρέπει να αφαιρεθεί. Αυτό γίνεται με κερατολυτικά φάρμακα και χρησιμοποιούνται επίσης μπαλώματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει η δυνατότητα μηχανικής αφαίρεσης του νυχιού: τα νεκρά σωματίδια του νυχιού κόβονται με λίμα νυχιών ή καρφιά. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι όλα τα όργανα που χρησιμοποιούνται πρέπει να είναι αποστειρωμένα.

Η συνδυασμένη χρήση μηχανικής αφαίρεσης και κερατολυτικών επιθεμάτων είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αφαιρέσετε ένα άρρωστο καρφί. Από κερατολυτικούς παράγοντες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα έτοιμο σετ, το οποίο περιλαμβάνει μια ειδική αλοιφή, αρχεία για το ξύσιμο του νυχιού και ένα γύψο. Αφού αφαιρεθεί η πλάκα των νυχιών, θα πρέπει να αρχίσετε να λαμβάνετε συστηματικά αντιμυκητιασικά φάρμακα.

Είναι αρκετά δύσκολο να προσδιοριστεί ο τύπος του ποδιού του αθλητή από τη φωτογραφία.

Διαγονιδιακή (διατρημική) μορφή

Η πιο κοινή και δυσάρεστη μορφή της παθολογίας είναι η διατρημική μορφή μυκητιασικής λοίμωξης. Εμφανίζεται αρκετά συχνά το καλοκαίρι, αρχίζει να αναπτύσσεται μεταξύ του τρίτου και του τέταρτου δακτύλου. Με την πάροδο του χρόνου, η βλάβη εξαπλώνεται στις περιοχές μεταξύ των άλλων δακτύλων.

Στην αρχή, μια μικρή ρωγμή, χοάνη ή πληγή εμφανίζεται στο δίπλωμα που βρίσκεται ανάμεσα στα δάχτυλα. Περιβάλλεται από εξάνθημα από την πάνα ή λεπιοειδές δέρμα που έχει ελαφρώς πράσινο χρώμα. Τις περισσότερες φορές η ζημιά υγραίνεται, μερικές φορές εμφανίζεται πύον. Ο σβησμένος τύπος μανιταριού χαρακτηρίζεται από έντονη απολέπιση ή σαν αλεύρι, σαν να υπάρχει αλεύρι στην επιφάνεια του δακτύλου. Παρόμοια εντύπωση δημιουργεί ο μεγάλος αριθμός μολυσμένων φολίδων που αποσπώνται από το δέρμα. Υπάρχει μια μικρή φαγούρα που δεν προκαλεί έντονη ενόχληση.

Σε μια προχωρημένη μορφή της νόσου, υπάρχει αποκόλληση των νυχιών, έντονη χονδροειδής εμφάνιση, πολλαπλές ρωγμές, καλαμπόκια που μοιάζουν με συμπύκνωση, έντονο κιτρίνισμα.

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, αναπτύσσεται ασθένεια δακρύων - εξιδρωματικός μύκητας. Η κύρια διαφορά είναι ότι τα κυστίδια χύνονται στις πληγείσες περιοχές - φυσαλίδες γεμάτες με υγρό. Η θεραπεία πρέπει να διεξάγεται συνολικά. Τα αντιμυκητιασικά φάρμακα χρησιμοποιούνται ως τοπικοί παράγοντες. Στην πιο προχωρημένη μορφή της νόσου, χρησιμοποιούνται συστηματικά αντιμυκητιασικά φάρμακα. Η θεραπεία πρέπει να συνεχιστεί μέχρι να φύγει εντελώς ο μύκητας.

Υπερκερατωτική μορφή πλακωδών κυττάρων

Αυτός ο τύπος ποδιού αθλητή (φωτογραφία παρακάτω) δεν είναι πολύ συνηθισμένος.

Η ψωρίαση είναι η διαδικασία παθογόνων μυκήτων που διεισδύουν στα εξωτερικά κύτταρα του δέρματος. Η υπερκεράτωση είναι ο σχηματισμός της κεράτινης στιβάδας, η οποία οδηγεί σε πάχυνση του δέρματος. Από αυτή την άποψη, η πλακώδης-επιθηλιακή-υπερκερατωτική μορφή μυκώσεως έχει πολλά άλλα ονόματα, για παράδειγμα "μύκητας μοκασίνι" και "πόδι αθλητή".

Η υπερκερατωτική μυκητίαση των πλακωδών κυττάρων χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

1. Το πέλμα του ποδιού καλύπτεται με ένα πυκνωμένο κερατινοποιημένο στρώμα του δέρματος, το οποίο δημιουργεί την εντύπωση ότι φοριούνται μοκασίνια στο πόδι.
2. Η χονδροειδής σόλα εμφανίζεται τόσο πολύ που καλύπτεται από φαρδιούς και μάλλον παχιούς κάλους.
3. Οδυνηρές ρωγμές εμφανίζονται στα καλαμπόκια.
4. Το ξεφλούδισμα παίρνει γλοιώδη μορφή, ένα μοτίβο στο δέρμα είναι ορατό με γυμνό μάτι.
5. Εμφανίζεται αφόρητη φαγούρα.
6. Με την πάροδο του χρόνου, τα νύχια αρχίζουν να αραιώνουν, να σπάνε και να θρυμματίζονται.

Κατά τη θεραπεία των μοκασίνων, είναι πολύ σημαντικό πρώτα απ 'όλα να αφαιρεθεί η κεράτινη στιβάδα του δέρματος. Αυτό γίνεται με λουτρά ποδιών σαπουνιού και σόδας, κομπρέσες, σαλικυλικές κομπρέσες και αλοιφές ιχθυόλης. Η σαλικυλική αλοιφή χρησιμοποιείται σε δόσεις έως 10%. Κρέμες που βασίζονται σε βαζελίνη, αλοιφές με γαλακτικό οξύ είναι αποτελεσματικές. Εάν δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό στο σπίτι, θα πρέπει να ζητήσετε βοήθεια από ένα κέντρο ποδολογίας. Με τη βοήθεια ενός μανικιούρ υλικού, ο ειδικός αφαιρεί προσεκτικά το κερατινοποιημένο χόριο.

Η περαιτέρω θεραπεία για τον τύπο του ποδιού του αθλητή εξαρτάται από τον τύπο του παθογόνου παράγοντα. Θα πρέπει να ξεκινήσει μόνο μετά από ακριβή διάγνωση. Δεν συνιστάται η θεραπεία της μυκητίασης μοκασίνης χωρίς να αφαιρεθεί πρώτα η κεράτινη στιβάδα του δέρματος - τα ενεργά συστατικά στη σύνθεση του φαρμάκου δεν μπορούν να διεισδύσουν και να φτάσουν στο επίκεντρο της λοίμωξης. Ως αποτέλεσμα, όλες οι προσπάθειες θα καταστραφούν.

Οι φωτογραφίες τύπων ποδιών αθλητή δεν μπορούν να αντικατοπτρίζουν όλα τα άβολα συμπτώματα που βιώνει ένα άτομο.

ενυδατωμένη μορφή

Ο φυσαλιδώδης μύκητας, ή, όπως είναι επίσης γνωστό, η αμφιδρακτική μυκητίαση, είναι η πιο σπάνια μορφή της νόσου. Η κύρια εκδήλωσή του είναι πολυάριθμα κυστίδια που ομαδοποιούνται σε συγκροτήματα. Τα κυστίδια είναι κυστίδια που είναι γεμάτα με πύον ή θρεπτικό υγρό από μέσα. Όταν το υγρό αρχίζει να θολώνει, τα κυστίδια εκρήγνυνται, τα έλκη παραμένουν στη θέση τους. Αρχίζουν να συγχωνεύονται σε μια γραμμή και σχηματίζουν έντονες ουλές στο δέρμα. Αυτό οφείλεται στο στέγνωμα και το ξεφλούδισμα των στρωμάτων του δέρματος.

Περίπου το 70% των μολύνσεων από φυσαλιδώδεις μύκητες συνοδεύονται από αλλεργικά εξανθήματα. Μια ποικιλία βακτηρίων και ιών αρχίζουν να εισβάλλουν στο έλκος. Αυτό ανακατεύει την ασθένεια και καθιστά πιο δύσκολο τον εντοπισμό του αιτιολογικού παράγοντα. Επομένως, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό μόλις εμφανιστούν τα πρωταρχικά συμπτώματα (εικόνα): Μπορεί να εντοπίσει γρήγορα τον τύπο του ποδιού του αθλητή και να ξεκινήσει θεραπεία.

Και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα. Πριν από τη χρήση αντιμυκητιασικών φαρμάκων, η οξεία διαδικασία πρέπει πρώτα να εξαλειφθεί. Είναι καλύτερα να αναθέσετε αυτό το έργο σε έναν ειδικό: μπορεί να τρυπήσει απαλά τα κυστίδια, να αντιμετωπίσει τα υπόλοιπα έλκη με 2% βορικό οξύ και να τα αλείψει με λαμπερό πράσινο διάλυμα ή μπλε μεθυλενίου.

Η θεραπεία της νόσου στην παραμελημένη μορφή της περιλαμβάνει τη χρήση αλοιφών κορτικοστεροειδών. Μετά την εξάλειψη της φλεγμονώδους διαδικασίας, συνιστάται η χρήση τοπικών αντιμυκητιασικών φαρμάκων. Αυτό καταστέλλει τον αιτιολογικό παράγοντα της νόσου.

Συνεχίζουμε να κοιτάμε τα ονόματα και τους τύπους των ποδιών του αθλητή.

Διαγραμμένη φόρμα

Η μυκητίαση της διαγραμμένης μορφής είναι σχεδόν αόρατη, τα συμπτώματά της είναι ελάχιστα. Αυτά περιλαμβάνουν: ελαφρύ κνησμό, κάψιμο, ξεφλούδισμα του τύπου βλέννας, μικρορωγμές στις μεσογονιδιακές ζώνες. Εάν δεν συμβουλευτείτε έναν ειδικό στα πρώτα σημάδια της νόσου, η παθολογία μπορεί να περάσει στη μορφή της ονυχομυκητίασης, η οποία είναι πολύ πιο δύσκολη στη θεραπεία. Σε αυτή την περίπτωση, το αποκολλημένο καρφί μεγαλώνει ξανά από ένα μήνα σε έξι.

Αντιμετωπίστε τη μυκητίαση της εκκαθαρισμένης μορφής με τοπικά σκευάσματα: αλοιφές, κρέμες, αφρούς. Σας επιτρέπουν να σχηματίσετε ένα στρώμα στο πόδι που προστατεύει από άλλες λοιμώξεις. Δεν συνιστάται να πλένετε τα πόδια σας εντός 24 ωρών από τη χρήση ενός τέτοιου φαρμάκου.

Η συστηματική θεραπεία μπορεί να συνταγογραφηθεί μόνο σε ακραίες περιπτώσεις. Το πρόβλημα είναι ότι τέτοια φάρμακα είναι τοξικά και επηρεάζουν αρνητικά ορισμένα εσωτερικά όργανα, για παράδειγμα, το ήπαρ. Επομένως, εάν η χρήση τοπικών φαρμάκων έχει αποτέλεσμα, είναι καλύτερα να μην παίρνετε χάπια.

Αντιμετώπιση του ποδιού του αθλητή με εναλλακτικές μεθόδους

Οι φωτογραφίες της παθολογίας που παρουσιάζονται σε μεγάλο αριθμό στο άρθρο δεν ακυρώνουν ένα ταξίδι στον γιατρό.

Είναι πλέον πολύ εύκολο να επιλέξετε ένα φάρμακο. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι προτιμούν να αντιμετωπίζουν τον μύκητα με λαϊκές θεραπείες. Προσφέρουμε αρκετές αποδεδειγμένες συνταγές:

• Καθαρισμός των ποδιών. Τα πόδια ζεσταίνονται σε μια λεκάνη με ζεστό νερό, τρίβονται γενναιόδωρα με σαπούνι πλυντηρίου και αντιμετωπίζονται με μια σκληρή βούρτσα ποδιών για πέντε λεπτά. Ο αφρός ξεπλένεται. Οι ενέργειες επαναλαμβάνονται 4-5 φορές. Στη συνέχεια, τα πόδια σκουπίζονται στεγνά και επικαλύπτονται με κρέμα.
• Λουτρά Celandine. 50 g βότανα χύνονται με 1, 5 λίτρα βραστό νερό, θερμαίνονται στη φωτιά για 4-5 λεπτά και ψύχονται. Τα πόδια πρέπει να διατηρούνται σε ζεστό ζωμό για 30 λεπτά. Η διάρκεια της θεραπείας είναι 14 ημέρες.
• Το έλαιο τσαγιού είναι ένα ισχυρό αντισηπτικό. Πρέπει να τρίβεται επανειλημμένα στις πληγείσες περιοχές.
• Μπορείτε να απαλλαγείτε από τον κνησμό και τις ρωγμές με ξινή κρέμα. Λιπαίνει τα πόδια της πριν πάει για ύπνο. Η διάρκεια της θεραπείας είναι 1 εβδομάδα.
• Μπέικιν πάουντερ. Εξαλείφει το κάψιμο και τον κνησμό του δέρματος. Η σκόνη αναμιγνύεται με νερό για να γίνει μια παχιά μάζα. Εφαρμόζεται στις πληγείσες περιοχές, περιμένετε να στεγνώσει και στη συνέχεια ξεπλύνετε.
• Κατιφές. Λουλούδια (50 γρ. ) Χύνονται με βραστό νερό (1: 2), επιμένουν για 30 λεπτά, φιλτράρονται. Έγχυση λερωμένων ποδιών τη νύχτα.

πρόληψη

Τα πιο απλά προληπτικά μέτρα θα μειώσουν σημαντικά την πιθανότητα μόλυνσης. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο προσωπικά αντικείμενα, τα νύχια πρέπει να αντιμετωπίζονται με αποστειρωμένα όργανα. Όταν επισκέπτεστε δημόσιους χώρους όπως λουτρά, σάουνες, πισίνες, παραλίες, θα πρέπει να φοράτε τα δικά σας παπούτσια. Παρεμπιπτόντως, προσπαθήστε να το επιλέξετε έτσι ώστε να είναι άνετο και τα πόδια σας να αναπνέουν.

Θα πρέπει να σκεφτείτε την πρόληψη εκ των προτέρων, ώστε να μην χρειαστεί να ασχοληθείτε με διαφορετικούς τύπους ποδιών αθλητή αργότερα. Η φωτογραφία απέχει πολύ από το να δείξει όλες τις επιλογές για την ανάπτυξη της νόσου.